همسترها می‌توانند حیوانات خانگی خیلی خوبی باشند به شرطی که چندین نکته را به خاطر داشته باشید. نگهداری از آنها آسان است و در صورتی که آنها را با در دست گرفتن روزانه اهلی کنید، بسیار مهربان و آرام خواهند بود، اما طول عمر همسترها بسیار کوتاه‌تر از سایر حیوانات معمول خانگی است و زمانی که قرار است سرپرستی یک همستر را به عهده بگیرید باید این نکته را بدانید.
چرخه زندگی همستر
از آنجایی که همسترها عمر طولانی ندارند، مراحل رشد خود را به سرعت طی می‌کنند. آنها در بدو تولد نابینا و ناشنوا و بدون مو هستند. همسترهای تازه متولد شده بسیار آسیب پذیر هستند. در طی پنج روز، موهای آنها شروع به رشد می‌کنند. در دو هفته، چشمان خود را باز می‌کنند. به طور کلی، همسترها تا سن 21 تا 28 روزگی در کنار مادر خود می‌مانند.
همسترها در حدود 4-6 هفتگی به بلوغ جنسی می‌رسند. در حالت ایده آل، آنها نباید تا حداقل 8-12 هفتگی یا وزن بین 90-100 گرم جفت‌یابی کنند. دوره بارداری آنها بسیار کوتاه است و حدود 20-22 روز است. در سن حدود 14 ماهگی، همسترها دیگر قادر به تولید مثل نیستند.
به طور متوسط، همسترها حدود 18 تا 36 ماه عمر می‌کنند، در حالی که نژاد همستر سوری بیشتر از گونه‌های کوتوله عمر می‌کند. هر همستری که یک سال و نیم سن داشته باشد سالخورده محسوب می‌شود.
چه چیزی باعث می شود برخی از همسترها بیشتر از بقیه عمر کنند؟
مانند بسیاری از حیوانات دیگر، همسترهای اهلی بیشتر از همسترهای وحشی در طبیعت عمر می‌کنند. در طبیعت، همسترها هدف شکارچیانی از جمله جغدها و روباه‌ها قرار می‌گیرند. طول عمر آنها نیز تحت تأثیر شرایط محیطی و نزاع با سایر همسترها قرار دارد. در محیط‌های بسته، همسترها با نگهداری مناسب، تغذیه و مراقبت‌های دامپزشکی می‌توانند بسیار طولانی‌تر زندگی کنند.
به عنوان یک حیوان خانگی حساس، همسترهای اهلی مستعد ابتلا به بیماری‌ها و سایر شرایط بهداشتی هستند که می تواند به طور قابل توجهی بر طول عمر آنها تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، مدت کوتاهی پس از گرفتن یک همستر خانگی (معمولاً در حدود 3-10 هفته)، ممکن است به دلیل استرس دچار اسهال شوند. با این حال، اسهال ممکن است در هر سنی رخ دهد.
همسترها ممکن است به دلیل کمبودهای تغذیه‌ای دچار ریزش مو شوند. سایر بیماری‌های رایجی که همستر را تحت تاثیر قرار می‌دهد عبارتند از:
- پروپتوز چشم
- کنه‌ها
- درماتوفیتوز (قارچ)
- اختلالات کیسه گونه همستر
- بیماری قلبی
- بیماری کلیوی
- دیابت
- مشکلات دندانی
- سرطان
- آمیلوئیدوز (رسوب پروتئین در اندام‌ها)
برخی از نژادها بیشتر از سایرین در معرض بیماری‌های خاص هستند. به عنوان مثال، دیابت در همستر سیاه راه راه و همستر جونگاری شایع‌تر است. همسترهای جونگاری نیز بیشتر مستعد ابتلا به گلوکوم هستند. همسترهای سوری معمولا از بیماری قلبی، آمیلوئیدوز و ذات‌الریه رنج می‌برند. با تغذیه و مراقبت مناسب می‌توان این بیماری‌ها را کاهش داد.
چگونه طول عمر همستر را افزایش دهیم؟
می‌توانید با داشتن یک رژیم غذایی، فضای مناسب و مراقبت کافی، همستر خود را سالم نگه دارید تا عمر طولانی‌تری داشته باشد.
رژیم غذایی همستر باید عمدتاً شامل پلت مخصوص جوندگان باشد که برای موش‌ها استفاده می‌شود. رژیم‌های غذایی که عمدتاً از دانه‌ها تشکیل می‌شوند ممکن است باعث کمبود ویتامین‌ها، مواد معدنی و اسیدهای آمینه شوند. آنها همچنین حاوی مقدار زیادی قند و چربی هستند که منجر به دیابت و چاقی می‌شود.
اگر یک رژیم غذایی متعادل برای همستر خود داشته باشید، می‌توانید غلات، میوه‌ها و سبزیجات را به عنوان خوراکی‌های تشویقی مصرف کنید. برای کمک به طول عمر همستر، از رژیم‌های غذایی با سطوح بالای قند تصفیه شده و فیبر کم اجتناب کنید.
همسترها برای حرکت و بازی کردن به فضای بزرگی نسبت به خودشان نیاز دارند. قفس‌های ساخته شده از مواد پلاستیکی سفت و سخت (به عنوان مثال، پلی کربنات، پلی سولفون و پلی پروپیلن) یا فولاد ضد زنگ گزینه‌های عالی هستند. همسترها جویدن و فرار کردن را دوست دارند، بنابراین قفس‌های ساخته شده از چوب یا فلزات نرم مانند آلومینیوم توصیه نمی‌شود.
اندازه قفس برای یک همستر باید به اندازه کافی بزرگ باشد تا جا برای یک جعبه لانه، چرخ ورزش و وسایل بازی را فراهم کند. بهتر است که حداقل به ابعاد ۳۰×۵۰×۶۵ سانتیمتر باشد، هرچه بزرگتر بهتر! هر چه همستر شما فضای بیشتری برای حرکت در اطراف داشته باشد، بیشتر ورزش می‌کند و بازی می‌کند که برای افزایش طول عمر او مفید است. قفس‌ها همچنین باید دارای درب محکم باشند که نتواند به راحتی از قفسش فرار کند.
بستر قفس باید جاذب رطوبت، غیر سمی و عاری از گرد و غبار باشد زیرا همسترها مستعد تحریک تنفسی و بیماری‌های ریوی هستند. تراشه های چوب فرآوری شده، بلال ذرت، چوب پلت شده و محصولات کاغذی بدون رنگ و جوهر مناسب هستند. استفاده از چوب سدر یا کاج توصیه نمی‌شود زیرا می‌تواند منجر به بیماری کبد در همستر شود.
همسترها تمایل دارند در گوشه‌ای از قفس ادرار و مدفوع کنند، بنابراین هر گونه مواد کثیف بستر باید روزانه برداشته شود. قفس‌ها باید هر دو هفته یک بار ضد عفونی شوند و بستر باید تعویض شود. قفس‌ها باید با آب داغ و مواد ضدعفونی کننده یا شوینده غیر سمی ضدعفونی شوند و کاملاً شسته شوند. بطری‌های آب و ظروف غذا باید روزانه تمیز شوند.
همچنین خوب است که با افزودن لوله‌ها، چرخ‌های ورزشی و لانه برای همستر خود، فضای بازی ایجاد کنید. قرار دادن دستمال کاغذی، پنبه یا حوله کاغذی به همستر شما اجازه می‌دهد تا یک لانه کرکی دوست داشتنی بسازد.
در نهایت، برای کمک به شادی و سلامت همستر خود، محدوده دمای اتاق را ۲۵تا۲۶ درجه با محدوده رطوبت توصیه شده بین 30 تا 70 درصد نگه دارید.
در حالی که همسترها ممکن است به اندازه سایر حیوانات خانگی مانند گربه یا سگ زندگی نکنند، این موجودات کوچک سرگرم کننده هنوز هم می‌توانند همراهان شگفت انگیزی برای هر خانواده باشند. ایجاد شیوه‌های سالم در مراقبت روزانه از همستر و معاینات منظم با دامپزشک مطمئن و مجرب می‌تواند به بهبود طول عمر همستر شما کمک کند.
