طوطی برزیلی

 طوطی برزیلی یا Lovebird پرندگان اجتماعی کوچکی هستند که می‌توانند به تنهایی یا در گروه‌هایی نگهداری شوند. معمولاً افرادی که   طوطی برزیلی نگه می‌دارند، ۲ تا ۴عدد را در یک قفس با هم قرار می‌دهند. در صورت نگهداری یک  طوطی برزیلی  تنها، مهم است که بیشتر از همیشه زمانی را با پرنده خود صرف کنید، زیرا آن‌ها اموجودات هوشمند و اجتماعی هستند و نیاز به توجه شما دارند.

مطلب پیشنهادی: بهترین مرکز دامپزشکی در تهران

ملاحظاتی در رسیدگی و نگهداری

 طوطی برزیلی یا Lovebird ها ممکن است از بعضی از گونه‌های دیگر پرندگان تند و تیز تر و چالاک تر باشند. طوطی برزیلی هایی که توسط انسان‌ها بزرگ شده‌اند، تمایل دارند با صاحب خود ارتباط بیشتری برقرار کنند و هنگامی که در دست صاحب خود هستند کمتر استرسی میشوند.

شما می توانید به آنها آموزش دهید که بر روی دست شما یا روی یک جایگاهی بنشینند  به این ترتیب،  طوطی برزیلی ها می‌توانند در صورت تمایل این کار را بکنند و همراه شما باشند.

در هنگام نگه‌داشتن آنها بر روی دست ، اطمینان حاصل کنید که آن‌ها قادر به حرکت سینه و شکم خود برای تنفس هستند تا خدای ناکرده تحت فشار دست شما خفه نشوند.

محیط مناسب برای نگهداری از آنها ، جایی است که شما به طور مداوم در آن حضور دارید تا آن‌ها بتوانند در طول روز شما را مشاهده کنند. در نظر داشته باشید که آن‌ها را در مناطقی با صدای زیاد، تغییرات دمای بالا، جریان هوای قوی یا بوی شدید مانند نزدیک درها، آشپزخانه و کنار پنجره‌ در روز های بادی قرار ندهید. اتاق کار خانگی، اتاق خواب و اتاق نشیمن مناسب برای نگهداری هستند.

 طوطی برزیلی  برای تمام سنین می‌توانند حیوان خانگی خوبی باشند. حتی کودکانی که قادر به برعهده‌داری و مراقبت از آن‌ها هستند نیز لذت خواهند برد. اندازه کوچک آن‌ها، نیازهای جایگاه نگهداری و هزینه  نگهداری از آنهارا را کمتر و آسان تر می‌کند تا با محیط و سبک زندگی شما سازگار شوند.

 طوطی برزیلی ها می‌توانند با پرنده‌های کوچک دیگر در یک قفس زندگی کنند، اما پرنده‌های بزرگ باید جداگانه نگهداری شوند. هنگامی که آن‌ها خارج از قفس هستند، هیچ شکارچی طبیعی مانند گربه نباید در اتاقی با  طوطی برزیلی ‌(Lovebird) شما حضور داشته باشد . همچنین بر روی حیواناتی مانند سگ هم باید نظارت دقیق انجام شود. سگ‌های بزرگ که ممکن است بتوانند وارد قفس شوند، هرگز نباید بدون نظارت با طوطی برزیلی ‌ها(Lovebird) تنها گذاشته شوند. اما در مورد سایر حیوانات خانگی دیگر مانند خرگوش، موش، سوسمار و خارپشت، آنها می‌توانند به آسانی در کنار طوطی برزیلی ‌(Lovebird) شما باشند.

سطح دوستانه بودن طوطی برزیلی ‌ها

طوطی برزیلی ‌ها(Lovebird) حیوانات خانگی خوبی برای خانواده هستند. آن‌ها بسیار اجتماعی هستند و در محیطی که چندین نفر برای اجتماعی کردن و ارتقاء فعالیت‌هایشان حضور داشته باشند، به خوبی رشد می‌کنند. آن‌ها به سادگی آموزش می‌بینند، اغلب صدا می‌کنند (اما خیلی بلند نه) و گاهی حتی می‌توانند کلماتی را تقلید کنند.

طوطی برزیلی ‌ها(Lovebird) ممکن است به دلیل اندازه کوچکشان به راحتی آسیب ببینند، بنابراین نگهداری آنها برای کودکان نیاز به نظارت بزرگسالان دارد.

مطلب پیشنهادی: محبوب ترین پرنده ها به عنوان حیوان خانگی

جایگاه نگهداری

قفس

حداقل اندازه قفس برای یک طوطی برزیلی ‌،  24*18*18 اینچ است. یک جفت طوطی برزیلی ‌ حداقل 24*24*36 اینچ فضا نیاز دارند. فضای افقی بیشتری نسبت به جای فضای عمودی فراهم کنید. بین میله های قفس باید یک چهارم تا نیم اینچ فاصله باشد. (هر اینچ حدود 2.5 سانتی متر است)

بستر

قفس های طوطی برزیلی ‌ها(Lovebird) نیازی به سطح ضخیم بستر ندارند، اما قسمت پایینی آنها باید دارای بستری باشد که برای تمیز کردن آسان روزانه به راحتی جدا شود. انتخاب های معمولی بستر ارزان و ایمن عبارتند از:

روزنامه

کیسه های کاغذی قهوه ای

رول کاغذ کرافت قهوه ای

کاغذ قصابی

دستمال توالت

از کاغذ مجله یا هر کاغذ دیگری که براق است خودداری کنید زیرا ممکن است برای پرندگان سمی باشد.

لایه‌های ضخیم‌تر بستر که معمولاً برای نگهداری گونه‌های حیوان خانگی کوچک‌تر استفاده می‌شود، می‌تواند حاوی باکتری و کپک باشد. آنها همچنین از مشاهده آسان فضولات که برای نظارت بر سلامت طوطی برزیلی ‌ها(Lovebird) ضروری است جلوگیری می کنند.

ظرف غذا

ظروف غذا پرنده می‌توانند به لبه‌ی قفس نصب شوند و یا ظروف سنگین روی کف قفس قرار بگیرند. طوطی برزیلی ‌ها(Lovebird) احتمالاً به سراغ لبه ظرف برای خوردن می‌روند. ظروف آویزان از پلاستیک یا فلز می‌توانند برای غذا یا آب استفاده شوند، اما باید روزانه تمیز شوند. دقت کنید که ظروف پلاستیکی و فلزی دارای لبه های تیز یا ترک نباشد.

ظروف آب باید به اندازه کافی بزرگ باشند تا بتواند در آن در زمان استحمام جا شوند.

هر طوطی برزیلی نیاز به ظرف تغذیه خود دارد تا از درگیری و رقابت جلوگیری شود. برای آب، غذای خشک و غذای تازه، ظروف جداگانه قرار دهید.

مطلب پیشنهادی: سوالات مهم قبل از خرید پرند

رژیم غذایی طوطی برزیلی ‌ها(Lovebird)

یک رژیم غذایی متعادل برای طوطی برزیلی ‌ها(Lovebird) از 60 تا 70 درصد غذای پلت شده با کیفیت بالا و 30 تا 40 درصد از میوه ها یا سبزیجات تشکیل شده است. رژیم غذایی دانه ای می تواند خطرات قابل توجهی برای سلامتی پرنده شما داشته باشد و توصیه نمی شود مگر به عنوان تشویقی آن هم کمتر از 10 درصد جیره.

میوه ها و سبزیجات رایجی که طوطی برزیلی ها از آنها لذت می برند عبارتند از:

میوه ها:

سیب (بدون دانه)

موز

توت ها

انگور

کیوی

انبه

خربزه

سبزیجات:

کلم بروکلی

هویج

خیار

سبزی ها

كدو حلوايي

سیب زمینی شیرین

تا 10 درصد از رژیم غذایی طوطی برزیلی شما می تواند شامل دانه های غذایی باشند مثل ارزن

غذاهایی که باید اجتناب کرد عبارتند از:

الکل

آووکادو

شکلات

کافئین

مرکبات

محصولات لبنی

هسته و دانه میوه

سیر

گوجه سبز

گوشت

پیاز

سیب زمینی خام

غذاهای شور

غذاهای شیرین

آب

 تازه، تمیز و تصفیه شده باید همیشه در دسترس باشد و روزانه تعویض شود.

مکمل

مهم ترین مکمل برای طوطی برزیلی ‌ها(Lovebird) سنگ کف دریا یا بلوک های معدنی است. اینها به عنوان منبع عالی کلسیم و مواد معدنی عمل می کنند و قیمت مناسبی دارند.

مراقبت روزانه از طوطی برزیلی ‌ها(Lovebird)

تغذیه

آب تازه و مقداری از غذای خشک باید در ابتدای هر روز داده شود. هنگام تغذیه طوطی برزیلی ‌ها(Lovebird)ی خود در صبح، غذای خشک باقی مانده را دور بریزید. در پایان هر روز (یا زودتر در صورت نیاز) آب را عوض کنید. میوه‌ها و سبزیجات تازه فقط برای چند ساعت قابل مصرف هست و بعد باید دور ریخته شوند تا از فساد جلوگیری شود. مکمل‌ها و تشویقی های غذایی باید در هنگام آموزش یا در طول روز هنگام تعامل با طوطی برزیلی ‌ها(Lovebird) شما به آنها داده شود.

مراقبت از پرندگان

بیشتر طوطی برزیلی ‌ها(Lovebird) به میزان نیاز خود در ظروف آب استحمام می کنند. همچنین می‌توانید از اسپری کردن آب برای تمیزی آن‌ها استفاده کنید، معمولاً دو بار در هفته.

طوطی برزیلی ‌ها(Lovebird) به طور معمول نیاز به ترمیم کردن منقار ندارند، اما کوتاه کردن ناخن ها می تواند انجام شود.

کوتاه کردن بال ها همچنین توصیه می‌شود و معمولاً باید هر ۲-۳ ماه یک بار انجام شود. این اقدام از آسیب و فرار در حین پرواز جلوگیری می‌کند.

ورزش

توصیه می شود طوطی برزیلی ‌ها(Lovebird) هر روز زمانی را در خارج از قفس خود بگذرانند. این به آنها اجازه می دهد فضای بیشتری برای کشش و تکان دادن بال های خود داشته باشند و روش خوبی برای ورزش و فعالیت آنهاست.

طوطی برزیلی ‌ها(Lovebird) همچنین می‌توانند در محوطه خود اسباب‌بازی‌های جویدنی یا بالا رفتنی برای ورزش و فعالیت داشته باشند

ضد عفونی کردن / تمیز کردن

بستر کف قفس باید هر روز برداشته شوند و با کاغذ تمیز جایگزین شوند. کاسه های آب و غذا باید روزانه شسته شوند. تمام سطوح را هر هفته با پاک کننده های ایمن مانند محصولات پاک کننده مخصوص قفس پرنده، آب و صابون یا سرکه رقیق شده تمیز کنید. مکمل های معدنی غنی شده در قفس را نیز می توان در سرکه رقیق خیس کرد و سپس قبل از استفاده بعدی شستشو و خشک کرد.

مکمل ها و اسباب بازی

طوطی برزیلی ‌ها(Lovebird) با اسباب بازی ها و تعاملات مداوم با آنها به بهترین شکل ممکن رشد می‌کنند. آن‌ها به راحتی قابل آموزش هستند و می‌توانند نه تنها حرکات خاص بلکه دستوراتی برای رفتارهای طبیعی مانند پرواز به جایگاه‌های خاص و برداشتن اشیاء را نیز یاد بگیرند.

مکمل های قفس شامل استفاده از اسباب بازی‌های کوهنوردی، خوردن طعمه و وسایل جویدنی مانند:

طناب‌ها

چوب نشستن

پله‌ها

اسباب بازی‌ها

صدف دریا و مکمل های معدنی

بسیاری از صاحبان طوطی برزیلی ‌ها(Lovebird) خودشان اسباب بازی هایی برای فعالیت بیشتر پرنده خود می سازند. مواد ایمن برای طوطی برزیلی ها شامل پلاستیک سخت، چوب‌ های مخصوص برای پرندگان، کاغذ، کارتن یا بافت‌های طبیعی هستند. از مواد چسبناک مثل انواع چسب ها استفاده نکنید. از بافت‌ها یا طناب‌های ایمن پرندگان برای پیوستن اشیاء به هم یا از فلزات و چوب‌های ایمن استفاده کنید تا اشیاء و وسایل را به میله های قفس بچسبانید. در فلز های بکار رفته هیچ وقت نباید سرب وجود داشته باشد زیرا ممکن است مسموم شوند.

حتماً اسباب بازی‌ها و موقعیت آن‌ها در داخل قفس به صورت دوره‌ای تغییر دهید تا تأثیر بهتری داشته باشد!

مراقبت های دامپزشکی

معاینه سالانه

هر سال، طوطی برزیلی ‌ها(Lovebird) را برای معاینه فیزیکی باید به دامپزشک با تجربه و مخصوص پرندگان ببرید. آزمایشات تشخیصی سالانه برای طوطی برزیلی ‌ها رایج نیست، اگرچه نمونه‌های مختلف همانند سگ یا گربه در صورت نیاز جمع آوری می‌شوند. در هنگام معاینه، بهتر است نمونه مدفوع تازه در قفس پرنده وجود داشته باشد تا در صورتی که دامپزشک شما به بازرسی یا آزمایش آن نیاز داشته باشد از آن استفاده کند.

نشانه های طوطی برزیلی سالم

شرایط بدنی ایده آل

پرهای صاف و رنگ روشن

چشمان شفاف و روشن

پوست سالم و صاف

منقار و سوراخ های بینی بدون ترشحات و تغییر رنگ

فضولات که به رنگ سبز مایل به قهوه ای با مقدار کمی سفید باشد طبیعی است

چه زمانی باید با دامپزشک تماس بگیرید؟

اگر رفتار یا ظاهر طوطی برزیلی ‌شما غیرعادی به نظر می رسد، همیشه ایده خوبی است که به دنبال مراقبت های دامپزشکی باشید.

علائم بیماری که باید مراقب آنها بود عبارتند از:

مدفوع آبکی، شل یا بی رنگ

بینی که مرطوب هست یا مواد مدفوعی که به پرهای پشت چسبیده باشد

عطسه کردن

ترشحات بینی یا تغییر رنگ پرهای روی سوراخ های بینی

دُم زدن

تنفس با دهان باز

رشد بیش از حد منقار یا ناخن

رشد، تورم یا تغییر رنگ در سراسر بدن مانند پوست، پاها، بال ها و یا صورت

پرهای شکسته، از دست رفته یا خونریزی

تشنج

ضعف

عدم تعادل

فقدان اشتها

بیماری های شایع در طوطی برزیلی ها:

تومورها

گواتر

هیپوویتامینوز A (کاهش ویتامین A)

انگل ها (به ویژه کنه ها)

چاقی

بیماری کبد

تورم در پاها و سایر اختلالات پا

پسیتاکوزیس

آرتروز

سوالات متداول

آیا نگهداری از طوطی برزیلی ‌ها آسان است؟

آره!طوطی برزیلی ‌ها حیواناتی جذاب برای نگهداری هستند و نگهداری از آنها خیلی هزینه بالایی ندارد.

با طوطی برزیلی ‌ام چه کار نکنم؟

غذاهای نامناسب را در اختیارش قرار ندهید یا مواد ناایمن را در قفسش قرار ندهید

آنها را با حیوانات ناامن بدون نظارت رها نکنید

از معاینه دامپزشکی سالانه آنها غافل نشوید

در خوراکی دادن به آنها زیاده روی نکنید

بدون نظارت آنهارا با کودکان خردسال رها نکنید

آنها را بیش از 12 ساعت تنها نگذارید

محفظه را در مقابل نور مستقیم خورشید، جلوی درها یا پنجره های باز، یا در مقابل دریچه های تهویه مطبوع یا گرمایش قرار ندهید.

آیا طوطی برزیلی ‌ها باید در شب پوشیده شوند؟

اجباری به این کار در شب نیست، اما برخی از آن ها ممکن است آن را ترجیح دهند. این می تواند نشانه مشخصی از زمان خواب باشد یا به آنها اجازه دهد احساس امنیت بیشتری کنند.

مطلب پیشنهادی: انتخاب اولین پرنده

چگونه طوطی برزیلی خود را راضی نگه دارم؟

هر روز با آنها تعامل منظم و مداوم برقرار کنید

وسایل بازی و مکمل های مناسب را برای آنها فراهم کنید.

از یک رژیم غذایی متعادل آنهارا تغذیه کنید

آنها را به صورت جفت نگه دارید یا در صورت نگهداری از یکی، توجه کافی را به آنها ارائه دهید

معاینات سلامتی سالانه را با دامپزشک خود انجام دهید

روزانه حداقل یک ساعت در خارج از قفس با آنها وقت بگذرانید

آنها را در خانه در یک محیطی که خودتان نیز حضور دارید نگه دارید. 

تدوین: دکتر مهدی کمال زاده ( دامپزشک - UT-DVM)