خیلی چیزها می توانند باعث لرز و لرزش توله سگ شما شود. میتواند از روی هیجان یا ناشی از خوردن یک سم باشد. اما اگر به دلیل سندرومی باشد که توله سگ شما با آن متولد شده است، چه؟ آیا درمان امکان پذیر است و آیا او بهبود می یابد؟
سندرم لرزش در توله سگ چیست؟
سندرم تکان دادن در توله سگ، یا هیپومیلیناسیون، سیستم عصبی مرکزی یا محیطی سگ جوان را تحت تاثیر قرار می دهد و کل بدن را درگیر می کند. غلاف میلین محافظی از جنس چربی است که تمام عصب های بدن را می پوشاند. هنگامی که این غلاف محافظ بیش از حد نازک باشد، مانند هیپومیلیناسیون، تکانه های الکتریکی می توانند بین اعصاب گم شوند و باعث اختلال در عملکرد اعصاب و عضلات مربوطه شوند.
علائم سندرم تکان دادن در توله سگ
در سندرم تکان دادن ، لرزش اندکی پس از تولد شروع می شود و علائم آن از 2 هفتگی شروع می شود. علاوه بر تکان دادن، توله سگ ممکن است در راه رفتن مشکل داشته باشد، تعادل و هماهنگی بین پاهایش برقرار نشود و پاهای او در تلاش برای تثبیت خود، گشادتر از حالت عادی به نظر برسند. هیجان می تواند لرزش را شدیدتر کند و توله سگ ها هنگام غذا خوردن بیشتر می لرزند و لرزش در هنگام استراحت کاهش می یابد. از نظر ذهنی، به نظر می رسد توله سگ ها خوب به نظر می رسند.
علل هیپومیلیناسیون در سگ ها
هیپومیلیناسیون ارثی است و نژادهای خاصی مستعد ابتلا به این بیماری هستند. رایج ترین آنها اسپرینگر اسپانیل، تریر ابریشمی استرالیایی، وایمرنر، گلدن رتریور، کاتاهولا کر، دالماتین، چاو چاو، اسپرینگر اسپانیل ولز، ویزلا، ساموید و سگ کوهستانی برنز هستند. سایر نژادها و نژادهای مختلط نیز می توانند از این اختلال رنج ببرند و سگ های نر بیشتر از ماده ها مستعد ابتلا به سندرم تکان دادن هستند.
گلدن رتریورها نوعی سندرم تکان دادن را به ارث می برند که به جای سیستم عصبی مرکزی، سیستم عصبی محیطی را درگیر می کند و باعث می شود که سایر علائم هیپومیلیناسیون علاوه بر لرزش را در آنها دید. این اختلال ها معمولا در سنین 5-7 هفتگی در گلدنز ظاهر می شود توله های نر اسپرینگر اسپانیل بیشتر از هیپومیلیناسیون رنج می برند زیرا شکل انتقال ژنتیکی در این نژاد متفاوت است. اسپرینگرهای ماده در نهایت از این بیماری بهبود می یابند، اما نرها اغلب بهبود نمی یابند و ممکن است در سن 6 ماهگی بمیرند، چه به دلیل شدت بیماری و چه به این دلیل که مالک ممکن است در صورت شدید بودن لرزش، آنها را معدوم کند.
تشخیص هیپومیلیناسیون در سگ
تشخیص هیپومیلیناسیون عموماً با رد سایر مشکلات احتمالی است. دامپزشک شما یک معاینه فیزیکی کامل انجام می دهد، و یک تاریخچه گسترده، از جمله هر گونه اطلاعاتی در مورد تاریخچه خانوادگی توله سگ شما جمع آوری می کند. یک معاینه عصبی کامل نیز برای رد آسیب به طناب نخاعی یا اعصاب جمجمه انجام خواهد شد.
آزمایشاتی برای تجزیه و تحلیل شیمی خون و بررسی هرگونه عدم تعادل در عملکرد اندام یا شواهد سمیت توصیه می شود. رادیوگرافی قفسه سینه و پشت برای غربالگری تومورها یا آسیب های دیگر به سیستم اسکلتی تجزیه و تحلیل می شود و ممکن است نمونه ای از مایع اطراف نخاع برای تجزیه و تحلیل جمع آوری شود ، همچنین آزمایش‌هایی برای تشخیص جهش ژنتیکی که باعث هیپومیلیناسیون میشود انجام شود، اگرچه برخی از سگ‌های حامل میتوانند بدون علامت نقص ژنتیکی باشند. ممکن است روش‌های دیگری برای رد سایر شرایط توصیه شود، مانند CT (توموگرافی کامپیوتری)، الکترومیوگرافی، MRI (تصویربرداری رزونانس مغناطیسی)، یا میلوگرافی (مطالعه هدایت عصبی).
تنها راه برای تشخیص قطعی این اختلال، بررسی میکروسکوپی نخاع حیوان مبتلا پس از مرگ است.
درمان سندرم توله سگ لرزان
هیچ درمان واقعی برای هیپومیلیناسیون وجود ندارد. خوشبختانه، بیشتر توله های مبتلا به این اختلال در نهایت بهبود می یابند و تا سن 1 تا 1.5 سالگی نسبتاً طبیعی هستند. توله‌هایی که کمتر آسیب دیده‌اند ممکن است تا سن 3 تا 4 ماهگی به حالت عادی برگردند، اگرچه اکثر سگ‌هایی که از سندروم تکان دادن توله سگ جان سالم به در می‌برند، تا آخر عمر دچار لرزش خفیف اندام عقبی هستند.
منبع : petmd
دکتر مهدی کمال زاده، متولد سال ۱۳۷۵ و دارای مدرک دکتری حرفه ای دامپزشکی، فارق التحصیل از دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران. تجربیات و علم بدست آمده وی در بیمارستان های دام کوچک و جراحی های دام بزرگ در کنار حضور سایر اعضای حرفه ای تیم، راهگشای ما برای یافتن ضعف ها و ارائه خدمات بهتر به صاحبین پت ها باشد.
